Seler

Znane białka alergenne selera to API G1 (17 kDa) API, API G4 oraz różne białka o masie cząsteczkowej w zakresie 32-70 kDa. W tworzeniu potencjału alergenne selera, pewien udział mają również obecne w nim cukry. Składniki zawierające pochodne selera obejmują suszone proszki i płatki, przyprawy, sole aromatyzowane.

Stabilność alergenów seler z selera. API g1 zachowuje aktywność immunochemiczną po symulacjach trawienia (środowisko żołądka i dwunastnicy). Potencjał alergiczny selera utrzymuje się nawet po obróbce termicznej (ponad 60 minut w temperaturze 100 °C), przez co można uznać białka alergenne selera jako te o wysokiej odporności na rozkład termiczny,

Ciężkie reakcje alergiczne na seler są spotkane często lub bardzo często. Reaktywność krzyżowa (alergia krzyżowa) jest stwierdzana wspólnie z alergią na pyłek brzozy, pyłek bylicy i innych członków Apiaceae i Umbelifferae. Alergeny z selera są dość stabilne w obróbce termicznej, przez co relacje alergiczne na seler są często zgłaszane po spożyciu surowego, ale również gotowanego selera.

Alergia na seler jest najczęściej odnotowywana w krajach Europy Środkowej (Szwajcaria, Austria) i we Francji. W mniejszym stopniu w krajach Europy Południowej (Włochy). Sporadyczne alergię na seler stwierdza się wśród osób zamieszkujących Stany Zjednoczone.